Doruk İnşaat 'Wood' markasıyla 15 milyon dolar ciro yaptı

Lise öğrencisiyken Uğur Dündar'ın bir TV programında üniversite mezunu işsizlerin halini seyredip eğitimine devam etmeme kararı alan memur çocuğu Murat Kırıcı, Sakarya'nın ünlü Çark Caddesi'nde ve ardından Tahtakale'de ticaret öğrendi. Ticaretten kazandıklarıyla 2006'da kapı ve mutfak fabrikası kuran Kırıcı, krize rağmen bu yıl 15 milyon dolar ciroya yaklaştı.

Adapazarı'nda kapı, mutfak ve banyo mobilyaları imalatı için yeni bir fabrika kurarak 2008 Mayıs'ında imalata başlayan Doruk İnşaat Dekorasyon Sanayi Ticaret Ltd.'in sahibi Murat Kırıcı, krize rağmen bu yıl 15 milyon dolar ciroya yaklaştı. Bu yıl ihracata da başlayan firmanın ilk ihracat kapısı Suudi Arabistan oldu. 9 bin metrekare kapalı alana sahip fabrika için yaklaşık 8 milyon dolarlık yatırım yaptıklarını söyleyen Murat Kırıcı, “2008'de 60 kişiydik, şu anda 170 kişilik istihdamımız var ve kapasitemiz de sürekli yükseliyor. Farklı tip kapılarla söylersek ayda 10 bin kapı üretim gücümüz ve yine aylık 700 mutfak kapasitemiz var” diyor.
Uğur Dündar sayesinde Kırıcı, şöyle başlıyor girişimcilik öyküsünü anlatmaya: “Babam memur (astsubay). Aksaraylıyız ama babamın memuriyeti nedeniyle Adapazarı'na gelmişiz. Ailemizde ticaretle uğraşan kimse yoktu. Ben çok başarılı bir öğrenciydim ama lise 1'e kadar okudum. Çünkü, çok ilginç bir olay nedeniyle okumaktan soğudum ve çalışmaya karar verdim. Bir gün televizyon seyrediyorum, Uğur Dündar'ın bir programı yayınlanıyor ve üniversite mezunu işsizler konu edilmiş. ‘Üniversiteli köfteciler' diye anlatıyor. Ben programı seyredince babama ‘baba üniversiteyi bitirince köfteci mi olacağım' dedim. Babam ‘hayır öyle bir şey yok' dedi. Ama beni kimse ikna edemedi. 1982, 19 Mayıs'ında okulu bıraktım. Babam ve öğretmenlerim ‘bir gitsin görsün iş hayatını nasıl olsa geri döner' diye düşünmüşler. Okulu bırakınca Adapazarı Bulvar'da bir hırdavatçının yanına girdim.”

Babadan emekli ikramiyesi
Murat Kırıcı, boya, alçı, çimento gibi malzemeler satarak 1 yıl hırdavatçıda çalışır ve her Adapazarlı delikanlının hayali olan Çark Caddesi'nde bir dükkan açma hedefiyle yola devam eder. Kırıcı, o günleri şöyle anlatıyor: “Bir yıl sonra babama gittim, ‘Emekli ol, bana emekli ikramiyeni ver, bir dükkan açayım' dedim. Babam, ‘İkramiyemi sana vermek riskli olur' yanıtı verdi.
Emekli oldu ve bana parayı vermedi.
Bir akşam şiddetli bir tartışma sonucunda ikramiyesini aldım ve 35 metrekare bir hırdavatçı dükkanı açtım. Sermayemin 5-6 katı mal alabildim. Bir süre sonra hayalini kurduğum paraları buradan kazanamayacağımı anladım.”

İhalelerle İstanbul'a
Murat Kırıcı, bir süre sonra askeri kurumların alım ihalelerine girmeye karar verir ama bu iş de kolay olmaz. Bir yıl kadar hiç ihale kazanamaz. Sonunda düşük fiyatlar verir ve ticaretin bir kuralını daha öğrenir. ‘İşi al, aldığın fiyata uygun malı piyasadan bul' ilkesiyle hareket etmeye başlar. Bir anda devlet müteahhidi konumuna yükselen Murat Kırıcı, Ankara, Kayseri, İstanbul gibi yerlere de ürün verir hale gelir. Bunun için de Tahtakale'yi mesken tutar. Kırıcı, “Tahtakale piyayasında 7-8 yılım geçti. Kazanç iyi olunca Sakarya'da birkaç tane dükkan açtım ama 1994'te mağazalar bazı ticari hatalar nedeniyle battı ve her şeyimi depoları, evleri arabaları kaybettim. 850 bin mark da borçlu çıktım” diyor.

Mutfak bayiliğinden mutfak sanayiciliğine

MURAT Kırıcı, müflis tüccar halini de yaşadıktan sonra yine bir kamu ihalesiyle durumunu düzelttiğini söylüyor ve bu aşamada sonra bir daha da devletle iş yapmama kararı aldığını anlatıyor. Kırıcı şöyle devam ediyor: “Birgün gazete ilanında Tepe Mutfak'ın bayilik ilanını gördüm ve Çark Caddesi'ndeki dükkanda ‘bu işi yaparım' diye düşündüm. Görüştüm bayi oldum. 1995 Şubat ayında başladık ve 1 yılda satışta Türkiye ikincisi olduk. 1997 başında bayilikte problem çıktı ve bir yıl kadar devam ettikten sonra bayilikten ayrıldık. Ben de ahşap işini öğrenmiş oldum. Bursa'dan makineler aldık, ilk imalata küçük başladık. Sonra depremi yaşadık. Ardından yine bir ahşap bayiliği ile durumu düzelttik ve 2004'e kadar geldik. 2006 şubatında da Konya'daki Makine fuarına gidip iyi bir fabrika yatırımı için makineleri aldım. Kapı imalatına başladık ve çok başarılı olduk. Bunun üzerine de 12 bin metre bir arsa alıp 9 bin metrekare kapalı alana sahip fabrika yatırımına giriştim. 2008 Mayıs'ında bu yeni fabrikada üretime başladık. Yaklaşık 8 milyon dolarlık yatırım oldu.”

Markamız Wood oldu ihracatı büyüteceğiz

MURAT Kırıcı, 2008 Ekim'inde başlayan krizi fırsata çevirdiklerini de söylüyor ve “Çünkü krizlerde çok tecrübeliydik, fırsatları değerlendirip büyümeyi başardık” diyor. Kırıcı, 2008'de 60 kişiyle üretime başladıkları fabrikada, yaptıkları çalışmaları şöyle anlatıyor: “Şu anda 170 kişilik istihdama ulaştık. Kapasitemiz ortalama (farklı tip kapılarla) ayda 10 bin kapı. Mutfakta ise aylık 700 adet. Suudi Arabistan'a da yeni ihracata başladık. Bu yıl 15 milyon dolar ciro yapıyoruz ama büyük bölümü yurtiçinden. Önümüzdeki yıl yarı yarıya ihracattan olabilir. Markalaşmaya da yatırım yapıyoruz. Markamız Wood oldu ve bu şekilde yola devam edeceğiz.”
Sadi ÖZDEMİR/Hürriyet