10 yıllık kiracıya gerekçesiz tahliye!
Ev sahipleri, 10 yıllık kiracılarını 1 Temmuz 2014 tarihinden itibaren gerekçe göstermeden evden çıkarabilecek. İşte ev sahibinin 10 yıllık kiracıya gerekçesiz tahliye hakkı kanun esasları..
10 yıllık kiracıya gerekçesiz tahliye!
10 yıllık kiracıların tahliyeleri ile ilgili yasal esaslar, Borçlar Kanunu ile Borçlar Kanunun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun kapsamında yer alıyor.
1 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe giren Borçlar Kanunu madde 347'de yer verilen 10 yıllık kiracıların tahliye uygulaması, Borçlar Kanunu ile Borçlar Kanunun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanununun Geçici 2. maddesi ile 1 Temmuz 2012 tarihinden itibaren 2 yıllık süre ile ertelenmişti.
Yapılan erteleme süresinin sonuna gelindi. Ev sahipleri, 10 yıllık kiracılarını 1 Temmuz 2014 tarihinden itibaren gerekçe göstermeden evden çıkarabilecek. Ancak 10 yılı dolduran kiracısını evden çıkarmak isteyen ev sahibinin, aşağıda belirtilen belli koşulları yerine getirmesi gerekiyor.
- Her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşulu,
- Bildirimin yazılır bir şekilde yapılması koşulu.
BORÇLAR KANUNU
MADDE - 347
Konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez.
Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiraya veren ise kiranın başlangıcından on yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilirler.
Genel hükümlere göre fesih hakkının kullanılabileceği durumlarda, kiraya veren veya kiracı sözleşmeyi sona erdirebilir.
GEÇİCİ 2. MADDE:
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Kanunun 1 inci maddesinin son cümlesi hükmü bir defaya mahsus olmak üzere, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce Türk Borçlar Kanununun 347 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden on yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında, yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl; on yıllık uzama süresi dolmuş olanlar hakkında da yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl sonra uygulanır.
